W "Kwiatach zła" Baudelaire szukał piękna w tym co brzydkie. Chciał, by nowoczesna poezja mówiła o rzeczach oczywistych, otaczających nas na co dzień. Uważał, że piękno można uzyskać również dzięki grzechowi. Mówił o dwóch opozycyjnych światach - spleen i ideał. Słowo spleen oznacza śledzionę (organ oczyszczający krew z trucizn). Spleen to śmierć, choroba, rozpacz. Ideał to uczucie, które unosi ponad spleen. Ideał osiągamy dzięki ucieczce jaką jest picie wina, zażywanie opium, podróż i pasja.