Antysemityzm to niechęć do Żydów i ich prześladowanie. Ta postawa narodziła się już w starożytnym Egipcie. Egipcjanom nie podobało się, że Żydzi wierzą w jednego Boga. W jednym z zachowanych egipskich pism kapłan uważał Żydów za potomków trędowatych. Żydów nie lubili też Grecy ponieważ Żydzi nie chcieli zmieniać religii. Można więc sądzić, że stereotypowa niechęć do Żydów brała się z ich niezależności. Zachowywali swoją kulturę i religię, i nie przejmowali się tym co myślą inni. Chrześcijanie oskarżali Żydków o zabicie Boga i szykanowali ich. Do XI wieku Żydzi i Chrześcijanie w Europie Zachodniej żyli obok siebie. Prześladowania Żydów przyniosły Wyprawy Krzyżowe. Rycerze Europy jechali wyzwolić Ziemię őwięto z rąk muzułmanów wiec nie wypadało, aby mięli dobre stosunki z poganami – Żydami. Szturm krzyżowców na Jerozolimę w 1099 roku zakończył się spaleniem żywcem zamkniętych w synagogach Żydów. Później pogromy żydowskie wybuchały cyklicznie.