Palestyna był to kraj całkowicie uzależniony od Rzymu. Na jego czele stał król. Oczywiście wcześniej Palestyna była niepodległym państwem. Gdy wchłonął ją Rzym, narodziły się napięcia religijne. Żydzi byli przecież narodem wybranym przez Boga. Rzymianie byli dla nich zwykłymi poganami. Żydzi w Palestynie podzielili się. Powstały odłamy. Pierwszym byli faryzeusze - znawcy pisma świętego. Drugim – saduceusze, arystokraci. Trzecim esseńczycy - Żydzi ascetyczni, żyjący jak w zakonie. Wśród pobożnych faryzeuszy narodziło się przekonanie, że dla Palestyny musi nadejść ratunek. Nie podobały im się rządy kapłanów i ich uległość wobec Rzymu. W okresie niezadowolenia narodził się Jezus Chrystus, którego życie opisuje Ewangelia.