W Nawłoci Baryka nie może znaleźć sobie miejsca. Zabija czas grą na fortepianie na cztery ręce z panną Wandą. Ta wyznaje mu miłość, ale zostaje odrzucona. Pewno dnia Cezary zostaje wezwany do Karoliny. "Ksiądz informuje Barykę, że Karolina umiera i chce się z nim widzieć. W pokoju nie było nikogo. Z nagła wszedł ksiądz Anastazy. Szlochając, gestem nie znoszącym przeczenia wsunął prawą rękę Cezarego w zimną, drgającą dłoń Karoliny, okręcił ręce stułą i począł szepcąc łacińską modlitwę kreślić znaki krzyża nad tymi rękami związanymi."