Jak już raz oswoimy się z ćwierkaniem Białoszewskiego, rośnie poczucie monotonii, a potem przychodzi rozczarowanie i złość, dlaczego on tak wyprał z myśli swojego bohatera, zrobił z niego wyłącznie przewód pokarmowy - pisał o "Pamiętniku." jeden z krytyków w 1970 roku. Właśnie wtedy Miron Białoszewski wydał swój utwór. Opisując śmierć Miasta, Białoszewski osiąga wyżyny arcydzieła. (...) niczego za nikim nie powtarza - docierając do sedna rzeczywistości wojennej - to opinia Marii Janion z 1975 roku. Im "Pamiętnik." z powstania starszy tym opinie o nim lepsze.