Unia lubelska była to umowa międzynarodowa zawarta 1 lipca 1569 roku między Królestwem Polskim a Wielkim Księstwem Litewskim. Była to unia realna. Oznaczało to połączenie dwóch organizmów państwowych w przeciwieństwie do zawieranych wcześniej unii personalnych, kiedy to państwa łączyła tylko osoba władcy. W efekcie połączenia powstała Rzeczpospolita Obojga Narodów. Polska i Litwa miała wspólnego króla, herb, sejm, walutę, politykę zagraniczną. Odrębne były budżety (skarb), urzędy, wojsko i sądownictwo.