Po opublikowaniu "Ludzi bezdomnych" Żeromski stał się duchowym wodzem pokolenia. Powieść traktowała o problemach społeczno-moralnych epoki. Była protestem przeciwko rozwarstwieniu i niedoli najbiedniejszych warstw narodu oraz manifestem ideowym wzywającym do walki z egoizmem społecznym. Ta powieść ukształtowała myślenie ludzi początku XX wieku.
