Rasizm głosi, że człowiek jest tyle wart co jego rasa. Zwykle rasistami są ludzie z najniższym wykształceniem i dochodem. Zaczęło się od pracy „Szkice o nierówności ras ludzkich” pióra XIX-wiecznego francuskiego filozofa Artura de Gobineau. Według niego im czystsza rasa w danym państwie, tym wyższy poziom rozwoju cywilizacji w tym państwie. Gobineau był dyplomatą, dużo podróżował i ponoć z obserwacji społeczeństw narodziła się jego teoria. Wyróżnił trzy rasy. Rasa biała czyli aryjska miała być najbardziej inteligenta, zdolna do organizacji, męska, wojownicza, racjonalna. Rasa żółta to średni poziom inteligencji – wytrwała, praktyczna, ale pozbawiona fantazji. Gobineau napisał, że to rasa kupców. Rasa czarna – uzdolniona artystycznie, kobieca, bez zdolności organizacyjnych. Według autora doktryny rasizmu Niemcy to najdoskonalsi przedstawiciele rasy białej, aryjskiej, a Słowianie – najgorsi.