Pod koniec XVIII wieku w Ameryce Północnej było aż 13 kolonii angielskich. Każda stanowiła odrębną jednostkę, z własnym prawem, gospodarką i strukturą społeczną. Mimo to o ich losie decydowała Anglia. Anglicy nie troszczyli się o swoje zamorskie terytoria. Kolonie traktowano jako ogromny rynek zbytu dla własnych towarów. Parlament angielski zakazał koloniom eksportu i importu towarów na statkach innych niż angielskie. Do tego nakładano podatki i hamowano rozwój niektórych gałęzi przemysłu. Koloniści w końcu zaczęli się buntować.