Balladyna ma dwa wyraźne wątki: polityczny i baśniowy. Dążenie do władzy to centralny motyw utworu. Korona Lecha - ukrywana przez pustelnika - to symbol utraconej wolności narodowej. Państwo Lechitów to jakby Polska z czasów powstania listopadowego. Popiel i Balladyna to odzwierciedlenie cara, wszystkie spory i waśnie przypominają skłóconą emigrację. Mowa tronowa Grabca jest satyrą na absolutyzm europejski panujący w tym czasie we Francji i Rosji.
Z drugiej strony Balladyna to baśń pełna cudów, magii. Wątek baśniowy realizuje Goplana - nimfa wodna, królowa Gopła - oraz jej pomocnicy: radosna Skierka i złośliwy Chochlik.