Mieszko był człowiekiem ugodowym. Oddał najmłodszemu bratu, najmłodszemu synowi Bolesława Krzywoustego, który nie dostał żadnej dzielnicy od ojca, dzielnicę Sandomierską. Pozwolił synowi Bolesława Kędzierzawego, Leszkowi, na władanie Mazowszem i Kujawami. Zażądał jednak od władców poszczególnych dzielnic by pytali go o zgodę przy podejmowaniu istotnych decyzji. Mieszko Stary dbał też o zwykłych ludzi. Wymieniał monety. Wypuszczał nowe denary z mniejszą domieszką srebra. Nadwyżkę przejmował skarbiec. Możni zauważali, że zmniejszanie liczby srebra w monetach to psucie waluty i wywoływanie inflacji. Niezadowolenie było tak duże – nie tylko wobec polityki monetarnej, a ogólnie wobec Mieszka Starego – że do buntu był gotowy przystąpić nawet jego syn.