Koniec świata nie musi być apokalipsą. Wcale nie musi zgasnąć słońce, nie musi wybuchnąć wojna atomowa, nie muszą lądować Marsjanie. Koniec świata w wierszu Miłosza jest prozaiczny. W tym dniu „pszczoła krąży nad kwiatem nasturcji, Rybak naprawia błyszczącą sieć”. Nie ma znaków, ani trąb jerychońskich. őwiat Miłosza jest pogodzony z końcem. „Tylko siwy staruszek, który byłby prorokiem, Ale nie jest prorokiem, bo ma inne zajęcie, Powiada przewiązując pomidory: Innego końca świata nie będzie, Innego końca świata nie będzie”.